Opakowania - Informacje i Wiadomości

Sposób pakowania owoców uzależniony jest od ich rodzaju. Inne standardy obowiązują w przypadku owoców twardych, takich jak jabłka czy gruszki, a inny w przypadku miękkich jak maliny czy jagody.

Podstawowym zadaniem opakowania jest ochrona owocu przed uszkodzeniem w czasie transportu, zabrudzeniem oraz odpowiednim wyeksponowaniem w sprzedaży. Opakowania muszą odpowiadać normom określonym odpowiednimi przepisami dotyczącymi wyrobów przeznaczonych do kontaktu z artykułami spożywczymi.

Przepisy dotyczące pakowania owoców

Owoce, tak jak każdy produkt spożywczy, podlegają szczególnej ochronie. Opakowania dla nich przeznaczone muszą spełniać wymagania określone w Ustawie z dnia 24 lipca 2002 roku o zmianie ustawy o warunkach zdrowotnych żywności i żywienia oraz innych ustaw (Dz.U. nr 135, poz. 1145 z 2002 roku), a także w Ustawie z dnia 6 września 2001 roku o materiałach i wyrobach przeznaczonych do kontaktu z żywnością (Dz.U. nr 128, poz. 1408 z 2001 roku, z późn. zm.). Zgodnie z wyżej wymienionymi unormowaniami prawnymi opakowania, które mają bezpośredni kontakt z żywnością, muszą być wykonane z materiałów i wyrobów bezpiecznych dla ich przeznaczenia. Nie mogą powodować przenikania do żywności substancji stanowiących zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi. Opakowania nie mogą ponadto powodować zmian w składzie żywności lub pogorszenia jej cech organoleptycznych. Wykaz substancji dozwolonych do produkcji opakowań określony został stosownym rozporządzeniem ministra do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem gospodarki oraz ministrem środowiska. Rozporządzenie takie uwzględnia dyrektywy Unii Europejskiej. Przepisy normują także sposób oznakowania opakowań, które powinno zawierać:

  • określenie „do kontaktu z żywnością”,
  • informacje o warunkach użytkowania,


Każdy producent maszyn pakujących powinien również uwzględniać określone wytyczne w toku produkcyjnym. Istotne jest, aby żadne szkodliwe komponenty nie miały wpływu na produkt finalny.


Sposoby pakowania

Powszechnie stosowanymi materiałami do pakowania owoców są drewno, karton, plastik i folia. Każdy z tych surowców ma inną trwałość, odporność na uszkodzenia oraz warunki atmosferyczne. Opakowania powinny być przede wszystkim funkcjonalne i zapewniać owocom maksymalną ochronę przed uszkodzeniem w czasie transportu oraz składowania.

Dość często stosowane są skrzynki drewniane, szczególnie w przypadku małych sklepów lub bazarów. W dużych sieciach handlowych i supermarketach powszechniejsze stają się opakowania kartonowe lub skrzynki plastikowe. Te ostatnie mają tę przewagę nad drewnianymi, że są trwalsze i mogą być wielokrotnie wykorzystywane. Średni okres użytkowania skrzynek plastikowych wynosi 8 lat, natomiast drewnianych — 2 lata ze względu na ich małą odporność na wilgoć, pod wpływem której pleśnieją i gniją.

Opakowania kartonowe są z kolei jednorazowego użytku z powodu niewielkiej wytrzymałości na zgniecenia oraz kontakt z wodą. Ich zaletą jest jednak możliwość wykonania wielobarwnych nadruków, które w zdecydowany sposób podnoszą atrakcyjność zapakowanego produktu, eksponując walory przechowywanych w nich owoców. Ponadto są biodegradowalne, co ma znaczenie w kontekście ochrony środowiska. Kartonowe pudełka, w zależności od preferencji odbiorcy, mogą mieć różne głębokości. Dla większej ilości owoców przeznaczone są pudełka głębsze, natomiast dla mniejszej płytkie, w których układana jest jedna warstwa owoców. Te ostatnie są zwykle wyłożone wewnątrz papierem lub wytłaczankami, dzięki którym owoce nie stykają się ze sobą.

Opakowania jednostkowe owoców uzależnione są od ich rodzaju. Jabłka i gruszki, jeżeli nie są przeznaczone do sprzedaży na wagę, pakuje się zwykle w perforowane torby foliowe lub na tacki styropianowe. Owoce miękkie, takie jak maliny, jagody lub truskawki, pakowane są w łubianki, tekturowe wytłaczanki lub pudełka.


Producenci maszyn pakujących, np. POLPAK Sp. z o.o., są w stanie tak ustawić parametry urządzeń, aby możliwe było wykonanie opakowania o gabarytach dopasowanych do wymagań i zapotrzebowania każdego klienta.